πŸ“· πŸŽ₯ Langs kleuterturnen, triomfen op WK's en EK's naar olympische roem: een portret van Gouden Derwael

πŸ“· πŸŽ₯ Langs kleuterturnen, triomfen op WK's en EK's naar olympische roem: een portret van Gouden Derwael
Foto: © photonews

Vroeg begonnen is vroeg aan de top komen. Het is het verhaal van Nina Derwael, Gouden Derwael zoals we haar vanaf nu kennen. Goud pakken deed ze eerder al op WK en EK. Met nu ook olympisch goud op zak, krijgt haar palmares nog een extra dimensie. Een portret van een kampioene.

Nina Derwael begint op 2,5 jaar met turnen. Als peuter eigenlijk in wat ze in de gymwereld als kleuterturnen omschrijven. Onder de vorm van spelletjes leren de kinderen bewegen op muziek, krijgen ze oefenvormen aangeleerd en draait het uiteraard vooral om het plezier van het sporten. Het is de perfecte voorbereiding om ook na de kleuterklas aan turnen te blijven doen.

Voor Derwael is het vooral een manier om haar teveel aan energie als kind kwijt te spelen. De band met gymnastiek laat ze nooit meer los. Naast het talent beschikt Derwael ook over de perfecte persoonlijkheid om het te maken in de turnwereld: haar doorzettingsvermogen, misschien is het zelfs koppigheid, doet haar doorstoten naar de top.

Derwael groeit uit tot een prima allround turnster. Daardoor komt ze zowel individueel als in teamverband op 16-jarige leeftijd al in actie op de allround competitie op grote kampioenschappen, met het EK en de Olympische Spelen in 2016. Haar negentiende plaats op de allround-finale in Rio is op dat moment het beste Belgische resultaat ooit op de Spelen in deze discipline.

Ondanks dat ze uitgroeit tot een complete turnster, draagt één onderdeel haar grote voorkeur weg: de brug met ongelijke leggers. Daar komt de lenigheid, de elegantie, de klasse en de focus van Derwael het meest tot uiting. Het is ook aan de brug dat ze haar eerste medailles pakte op kampioenschappen: er zouden er nog veel volgen. In 2017 kroont Derwael zich tot Europees kampioene aan de brug en is ze derde op het WK.

Op dat WK in Montréal krijgt ze zelf een eigen routine op haar naam: de Derwael. Haar naam is dus onlosmakelijk verbonden met de brug aan ongelijke leggers. Om de Derwael uit te voeren start de turnster in handstand op de hoogste legger, zwaait dan onderdoor met de benen, om er vervolgens achterwaarts over te zweven.

Vervolgens wordt de hoogste legger dan gegrepen om nadien achterwaarts door te draaien. Het is het beste bewijs van de hoge moeilijkheidsgraad die Derwael in haar oefeningen kan leggen. In 2018 verlengt ze haar Europese titel aan de brug, pakt ze overigens ook zilver op het EK aan de balk en pakt ze haar eerste wereldtitel. Die verlengt ze een jaar later. Derwael speelt het telkens weer klaar op de grote momenten.

Een zware mentale test volgt nadien: de Spelen worden een jaar uitgetest door corona, zelf moet ze verschillende keren in quarantaine - ze test ook positief - en kan lange tijd geen grote wedstrijden turnen. Bovendien komen haar coaches in opspraak. Derwael blijft echter pal achter hen staan, knokt zich door deze lastige periode en stoomt zich klaar voor haar afspraak met de geschiedenis in Tokio.

Corrigeer
Fout gevonden in bovenstaand artikel? Meld het hier!

Meer nieuws

Meer nieuws